راه های انتقال هپاتیت ب

هپاتیت ب

هپاتیت ب، بیماری جدی است که به کبد آسیب می زند. کبد، ارگان بزرگی است که در قسمت فوقانی و راست شکم قرار گرفته است.
ویروس ها عامل ایجاد این بیماری هستند که از فردی به فرد دیگر و در صورت تماس با مایعات بدن، مانند رابطه جنسی و یا استفاده از سوزن مشترک، منتقل و پخش می شوند.

علائم و نشانه های ابتلا به هپاتیت ب

بسیاری از افراد طی شش ماه بهبود می یابند. در صورتی که بیماری برای مدت طولانی در بدن باقی بماند، اصطلاحا هپاتیت مزمن نامیده می شود.
در بسیاری از موارد، هپاتیت ب مزمن منجر به بروز علامت و نشانه ای نمی شود. اما به مرور زمان عفونت می تواند منجر به بروز سیروز کبدی شود. برخی علائم سیروز عبارتند از:
– تورم شکم و پاها، تجمع مایع در ریه ها
– کبودی و خونریزی
– مشکلات تنفسی
– احساس پر بودن
– گیج و منگ بودن
– کما
هپاتیت ب مزمن، احتمال ابتلا به سرطان کبد را نیز افزایش می دهد.

راه های ابتلا به هپاتیت ب

ترکیب مایعات بدن با سایر افراد، راه اصلی سرایت بیماری می باشد. برخی دیگر راه ها عبارتند از:
– برقراری رابطه جنسی با فرد آلوده
– استفاده از سوزن مشترک فرد آلوده
– استفاده از مسواک فرد آلوده
در صورتی که خانم بارداری به هپاتیت ب مبتلا باشد، احتمال انتقال عفونت به نوزاد نیز وجود دارد.

تشخیص هپاتیت ب

آیا تستی برای هپاتیت ب وجود دارد؟
بله، در صورتی که پزشک ابتلا به هپاتیت را تشخیص‌ دهد، معاینات روتین جهت بررسی علائم انجام خواهد شد. آزمایش خون نیز از جمله آزمایش هایی است که جهت بررسی ویروس از سوی پزشک تجویز می شود.
تست های دیگری مانند آزمایش خون، جهت بررسی میزان آسیب کبد و سنجش میزان سفتی کبد انجام خواهد شد. در برخی موارد، بیوپسی نیز برای بیمار در نظر گرفته خواهد شد. جهت انجام این تست، پزشک لوله طریفی را وارد کبد کرده و نمونه کوچکی از بافت را بر می دارد. این نمونه، میزان و شدت آسیب را نشان می دهد.

درمان قطعی هپاتیت ب مزمن

در هپاتیت ب مزمن معمولا نیازی‌ به دنبال کردن اقدامات درمانی نیست. سیستم ایمنی بدن معمولا بعد از شش ماه عفونت را از بین می برد، اما ابتلا به هپاتیت ب مزمن به این معناست که ویروس بعد از شش ماه از بدن خارج نمی شود و پزشک مصرف دارو را برای بیمار در نظر خواهد گرفت.
در صورتی که پزشک تشخیص دهد که نیازی به درمان نیست، بیمار باید تحت نظر پزشک باشد و همواره آزمایش خون بدهد. در صورتی که آزمایش خون نشان بدهد که ویروس به بدن آسیب می زند و علائم و نشانه ها ظاهر گردد، درمان دارویی آغاز خواهد شد.
معمولا برای بیمارانی که نیازی به درمان ندارند، مصرف داروهای ضد ویروسی در نظر گرفته خواهد شد. در موارد شدید، ممکن است نیاز به پیوند کبد باشد، که البته به ندرت این مورد اتفاق می افتد. پیوند کبد، جراحی است که در آن، کبد سالم جایگزین کبد بیمار و آسیب دیده می شود.
علاوه بر درمان، انجام اولتراسوند هر شش ماه یک ‌بار از سوی پزشک توصیه می شود. اولتراسوند، تصاویر و ‌جزئیات دقیقی از قسمت های داخلی بدن را در اختیار پزشک قرار می دهد و پزشک از عدم بروز سرطان نیز اطمینان می یابد.

آیا راهی برای محافظت از کبد وجود دارد؟

بله، با رعایت موارد زیر:
– کنار گذاشتن مشروبات الکلی
– زدن واکسن هپاتیت A و سایر بیماری ها از جمله آنفولانزا و پنومونی
– مشورت با پزشک در خصوص مصرف هر گونه دارو
آیا راهی جهت پیشگیری از آلوده شدن از طریق افراد دیگر وجود دارد؟
در صورت ابتلا به هپاتیت ب، با رعایت اقدامات زیر می توانید احتمال انتقال ویروس به دیگران را به حداقل برسانید:
– استفاده از کاندوم در رابطه جنسی
– در جریان گذاشتن شریک جنسی تان
– در اختیار قرار ندادن وسایلی مانند مسواک با دیگران
– اطمینان یافتن از این موضوع که اطرافیان تان واکسن دریافت کرده اند.

اگر خانمی قصد بارداری داشته باشد، چه باید کند؟

در صورت ابتلا به هپاتیت ب مزمن و قصد بارداری، حتما با پزشک مشورت داشته باشید. چرا که احتمال انتقال عفونت به نوزاد وجود دارد. گاهی نیاز است از چند هفته قبل از زایمان، دارو مصرف شود و یا این که نوزاد از ماه اول و یا دوم، و دیگری در شش ماهگی، واکسن دریافت کند.
تست ما بین نه تا دوازده ماهگی، نشان می دهد که آیا نوزاد به این بیماری مبتلا شده است یا خیر. در چنین شرایطی، پزشک تصمیم می گیرد که آیا دوز بیشتری از واکسن نیاز می باشد یا خیر.

ادامه زندگی در صورت ابتلا به هپاتیت ب چگونه خواهد بود؟

بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت ب، می توانند به زندگی عادی خود ادامه دهند و مواردی مانند:
– بغل کردن و بوسیدن
– استفاده از قاشق و چنگال
– سرفه و یا عظسه
– شیردهی
کاملا ایمن خواهد بود.